Udział Krystyny i Czesława Bednarczyków w pracach redakcyjnych „Kultury” i „Orła Białego” (na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku)

Abstrakt

W oparciu przede wszystkim o źródła archiwalne podjęłam w artykule próbę zwięzłego omówienia udziału Krystyny i Czesława Bednarczyków, założycieli emigracyjnej Oficyny Poetów i Malarzy, w pracach redakcyjnych zespołu paryskiej „Kultury” i londyńskiego „Orła Białego”. Zarówno szczegóły tej współpracy, jak i redaktorskie dokonania debiutujących wydawców poezji nie wzbudziły dotychczas żywszego zainteresowania badaczy życia literackiego emigracji. Tymczasem na początku lat pięćdziesiątych Bednarczykowie zasadniczo wpływali na podniesienie poziomu poetyckiego i artystycznego obu periodyków, publikując gościnnie autorskie całostronicowe kompozycje wierszy i grafik malarzy oraz poetów, których poznali w większości na wojennym szlaku II Korpusu. W „Kulturze” ukazały się one tylko dwa razy (w kwietniu i listopadzie 1950 r.), na łamach „Orła Białego” zaś dziesięć razy (w latach 1950-1951). Uczestnictwo w tworzeniu numerów miesięcznika oraz tygodnika stanowiło dla Bednarczyków szansę nie tylko na redaktorski debiut i edytorską wprawkę, lecz także na reklamę własnego wydawniczego przedsięwzięcia. Zarówno bowiem Jerzy Giedroyc, jak i Ryszard Piestrzyński wspomogli nowo założoną Oficynę Poetów i Malarzy, zamieszczając w kierowanych przez siebie pismach apele, ogłoszenia i artykuły promujące tę inicjatywę. Zatem mimo że opisana współpraca stanowiła dla Bednarczyków dodatkowe i krótkotrwałe zatrudnienie, należy uznać możliwość równoczesnego redagowania działu poetyckiego „Kultury” oraz „Orła Białego” za niemałe ich osiągnięcie i przywrócić temu epizodowi należne mu z tej racji miejsce w literaturze przedmiotu.